پیراسته، حسین و کریمی، فرزاد (1385). بررسی مزیت نسبی محصولات زراعی در استان اصفهان، اقتصاد کشاورزی و توسعه. شماره 53. صص 69-39.
جعفری صمیمی، احمد (1383). تناقض بین اشتغال دانش آموختگان و مزیت نسبی آشکار اقتصادی: وضعیت استان‌های شمالی ایران. پژوهش نامه علوم انسانی و اجتماعی. سال 4. شماره 15. صص 39-13.
راهنمایی، محمدتقی (1383). توزیع بهینه‌ی دانشگاه‌ها و مراکز علمی با نگاهی به جغرافیایی فرهنگ در ایران. تهران. دفتر برنامه‌ریزی اجتماعی و مطالعات فرهنگی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری.
رحمانی، رهام (1385). بررسی مزیت نسبی محصولات زراعی در استان خوزستان. مجله علمی کشاورزی. جلد 29. شماره 4. 139-123.
سادات تقوی، سمیه (1386). بررسی مزیت نسبی ارزش افزوده‌یی بخش‌های اقتصادی در منطقه خراسان و مقایسه آن با جهت گیری‌های آمایش سرزمین، پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه مازندران.
سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کردستان (1386). گزارش اقتصادی، اجتماعی استان کردستان. سنندج. سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان کردستان.
صالحی‌عمران، ابراهیم (1383). دیدگاه‌های نظری توسعه آموزش عالی. دو ماهنامه علمی-پژوهشی دانشگاه شاهد. شماره 5. صص 68-55.
صالحی‌عمران، ابراهیم (1386). جامعه، کار مشاغل، مروری برنقش مهارت‌های اشتغال‌زا در بازار کار. تهران: سمت.
طالبی، هوشنگ و صمدی، سعید (1382). ارزیابی تناسب بین عرضه و تقاضای دانش آموختگان در بازار کار استان اصفهان، مجموعه مقالات چهل هشتمین نشستت روسای دانشگاه‌های و مراکز علمی تحقیقاتی کشور. تهران: سازمان سنجش و آموزش کشور.
عسگری، منصور (1384). بررسی مزیت نسبی و اولویت‌بندی بازارهای هدف عسل صادراتی ایران. اقتصاد کشاورزی، شماره 50. صص200-167.
علی بیگی، امیرحسین (1385). توسعه‌ی پایدار و آرمان آموزش عالی. کرمانشاه. دانشگاه رازی.
فلیحی، نعمت (1381). برآورد عرضه و تقاضا نیروی انسانی متخصص و بررسی ساختار بازار کار آموزش عالی در استان‌های کشور. سمینار نتایج طرح نیاز سنجی نیروی انسانی متخصص. تهران: موسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی.
قره خلونره، مهدی (1379). صنعتی سازی استان کردستان با تکیه بر توان‌های جغرافیایی. مجله دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران. شماره 8. صص 153-135.
کوه شکاف، ناهید (1384). توسعه نیافتگی و چالش‌های قومی در مناطق کردنشین کشور: مروری بر شاخص‌های توسعه انسانی و اقتصادی استان‌های کردنشین غرب کشور، همایش چالش‌ها و چشم اندازهای توسعه در ایران، تهران: مؤسسه عالی آموزش، پژوهش و مدریت برنامه‌ریزی.
ولی‌بیگی، حسن (1381). بررسی مزیت نسبی اولویت‌بندی بازارهای هدف صادرات قطعات خودرو ایران.پزوهش‌های بازرگانی. شماره 27. صص 96-73.
ملکشاهیان، مهدی (1381). بررسی مزیت نسبی محصولات صادراتی صنعت پتروشیمی ایران. فصلنامه پژوهش‌های اقتصادی ایران. شماره 21. صص 113-91.
مهرعلی‌زاده، یدالله و آرمن، سیدعزیز (1383). مزیت‌های نسبی عرضه و تقاضای دانش آموختگان رشته‌های کارشناسی: (مطالعه موردی دانشگاه شهید چمران اهواز). فصلنامه بررسی اقتصادی دانشگاه شهید چمران اهواز. دوره 2. شماره3. صص 78-67.
Adom, J. (2000). Real of Academic Research. American Economic Review. 79 (5), 957-971.
Ballasa, B. (1998). Revealed Comparative Advantage and Alternatives as Measures of International Specialisation, DRUID, Working Papers No. 98.
Ballasa, B. (1965). Trade Liberalization and Reveal Comparative Advantage. TheManchester School of Economics and Social Studies .33.
Ballasa, B. (1977). Revealed Comparative Advantage Revisited: An Analysis of Relative Export shares of the Industrial Countries, 1953-71, The Manchester School of Economics and Social Studies. 45, 327-344.
Ballasa, B. (1979). The Changing Pattern of Comparative Advantage In Manufactured Goods. The Review of Economic and Social Studies. 33. 99-123.
Crotty, J. N., & Meier, K. J. (2003). Politics, Structure, and Case of Higher Education. Educational Policy. 97-80. DOL: 10.1177/08902 29287.
Forslid, R., & Wooton, I. (2003). Comparative Advantage and the Location if production. Review of International economics. 11 (4), 588-603.
Lambert, L. (1999). Structural Determination of Spatial Labour Markets: A case Study of the Netherlan. Regional Studies, 26, 458- 498.
Vittie, Mc., & Swales, JK. (1999). Sector Specific Factor Subsidies and Employment in a Regional Price – Endogenous Export – base model; Environment and Planning, 31, 2145-2168.
Yue, Ch., & Hua, P. (2002). Dose Comparative Advantage Explain Export Patterns in China? , China Economic Review, 13, 276- 296.
Zhong, F. & Xu, Z. (2000). Regional Comparative Advantage in Grain Production in China, Nonging Agricultural University.
)