نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

• علی نوفرستی ¹
• بختیار شعبانی ورکی ²
• رضوان حسین قلی زاده ³

¹ دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.

² استاد مبانی تعلیم و تربیت، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.

³ دانشیار مدیریت آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.

چکیده

در این مقاله با روش استنتاج منطقی روند تحول مفهوم سازمان آموزشی از زمان یونان باستان تاکنون مورد بررسی قرار گرفته، آنگاه بر پایه رویکرد عصب پدیدارشناسی معنای بدیل سازمان آموزشی ارائه شده است. بنابراین نخست تصریح شده است سازمان آموزشی در طول تاریخ دو دوره سایه (پریشانی) و وابستگی را پشت سرگذاشته است. در دوره اول که پیش از انقلاب صنعتی است سازمان آموزشی هنوز مشخصه‌های معین خود را ظاهر نکرده‌ و آموزش به صورت پراکنده توسط نهادها و افراد مختلف صورت می‌پذیرفت. بعد از انقلاب صنعتی و پیدایش سازمان‌های مختلف، سازمان آموزشی متاثر از نظریه‌های مدیریت و سازمان دولتی و صنعتی، ساختار و تعریف نسبتاً مشخصی دارد. در نتیجه  مفهوم آن با پایه همین نظریه‌ها تبیین شده است. در ادامه با بررسی سازمان آموزشی تکاپوآفرین که برآمده از نظریه عصب پدیدارشناسی به یادگیری و شناخت است، به مفهومی بدیل از سازمان آموزشی پرداخته شد. در این تعریف عنصر «مکان» در محیط و جامعه بسط یافته، عنصر«زمان» محدودیت خود را از دست داده، عنصر «یادگیرنده» مبتنی بر شرایط، مسیر، زمان و مکان یادگیری تعریف شده ، عنصر «معلم» صرفاً یک انسان استخدام‌شده تلقی نشده و هر کس یا حتی چیزی است که فرایند یادگیری را برای شاگرد تسهیل کند و «روش آموزش-رهبری سازمان آموزشی» با تغییر از ایستایی به پویایی، از تک صدایی به چند صدایی و از تمرکز گرایی به تمرکز زدایی دچار تحول می‌شود. سازمان ‌آموزشی تکاپوآفرین در پی آن است که عنصرهای «انسانیت» و «زندگی» را به عرصه آموزش و پرورش برگرداند.

کلیدواژه‌ها

• سازمان آموزشی
• دوران سایه سازمان
• دوران وابستگی
• دوران تکاپوآفرینی

عنوان مقاله [English]

The Evolution of the Educational Organization Concept: Navigating from Turmoil to Enaction

نویسندگان [English]

• Ali Noferesti ¹
• Bakhtiar Shabani Varaki ²
• Rezvan Hosseingholizadeh ³

¹ PhD candidate, Faculty of Education and Psychology, Ferdowsi University of Mashhad., Iran.

² Professor, Faculty of Education and Psychology, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran.

³ Associate Professor, Faculty of Education and Psychology, Ferdowsi University of Mashhad., Iran.

چکیده [English]

Introduction
Throughout the history of human societies, the educational organization has served as a fundamental framework for managing teaching and learning processes. From ancient Greece to the present day, it has evolved through two distinct periods, each heavily influenced by the industrial revolution. However, in today's rapidly changing society, characterized by the repercussions of the industrial revolution, we are confronted with new challenges and complexities that necessitate a critical reevaluation of this foundational concept.
 
Method
Using logical inference as the primary research method, our study embarked on two key phases. Firstly, a comprehensive review of historical documents was conducted to trace the evolution of the educational organization concept from ancient Greece to the modern era. Subsequently, employing the conceptual analysis method, we synthesized insights to propose a novel framework for conceptualizing educational organizations.
 
Results
This article delves into the evolutionary trajectory of the educational organization concept from ancient Greece to the present day. Furthermore, it introduces an alternative interpretation of educational organization through the lens of neurophenomenology. Initially, the study highlights two distinct historical periods characterized by ambiguity and dependence for educational organizations. Preceding the industrial revolution, educational structures lacked definitive characteristics, with education being dispersed among various institutions and individuals. Post-industrial revolution, influenced by management theories and governmental and industrial organizations, educational organization acquired a more defined structure and purpose, as elucidated through relevant theories. Subsequently, the discourse shifts towards exploring a novel conception of educational organization, grounded in the creative insights of neurophenomenological approaches to learning and cognition.
 
Discussion
With our redefined concept of educational organization, we observe a significant expansion in the role of "place" within the broader context of environment and society. Meanwhile, the traditional constraints of "time" are rendered obsolete, allowing for more flexible learning experiences. The notion of the "learner" is no longer confined but rather shaped by the dynamic interplay of conditions, paths, and the temporal and spatial dimensions of learning. Similarly, the conventional perception of the "teacher" extends beyond a mere hired individual to encompass anyone or anything that facilitates the learning journey for students. Moreover, the teaching-leadership paradigm of educational organizations undergoes a profound shift from static to dynamic, monophonic to polyphonic, and centralization to decentralization. This transformative approach epitomizes the ethos of innovative educational organizations, which aim to reintegrate the fundamental elements of "humanity" and "life" into the educational landscape.

کلیدواژه‌ها [English]

• educational organization
• organization's shadow era
• dependence era
• enaction era