نوع مقاله : علمی- پژوهشی
نویسنده
استادیار فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه شیراز
چکیده
هدف از این مقاله ارائه نوعی صورت‌بندی جدید از چگونگی مواجهه انتقادی معلمان با برنامه درسی تمرکزگرا در سطح کلاس درس، در نقش یک خودمردم‌نگار آموزشی در قالب سوژه‌ای انتقادی است. اگرچه در مبانی نظری تحول بنیادین تعلیم‌وتربیت رسمی ایران، ضرورت گذر از نظام آموزشی و برنامه درسی تمرکزگرا مطرح شده اما این توصیه عملی نشده است. در این مقاله از روش کاوش‌گری فلسفی-انتقادی برای نقد و ردّ برنامه درسی برآمده از نظام آموزشی تمرکزگرا و طرح جایگزینی برای آن با محوریت کنش انتقادی معلمان استفاده شده است. در گام نخست با اتکاء به آرای پائولو فریره ضرورت مواجهه انتقادی معلمان با برنامه درسی متمرکز مطرح شده است. در گام دوم ضمن مروری نظری بر خودمردم‌نگاری آموزشی سه ویژگی 1-معرفت‌شناسیِ تأملی و هم‌آمیخته، 2- آگاهیِ معطوف به تغییر و 3- روایتِ تغییر و بسط آگاهی‌بخشی به عنوان بنیادهای خودمردم‌نگاری شناسایی و معرفی شده‌اند. بدین ترتیب و با اتکا به مفهوم پراکسیس تربیتی، خودمردم‌نگاری به عنوان روشی که تسهیل‌گر مواجهه انتقادی معلمان با برنامه درسی تمرکزگرا است پیشنهاد شده است. در گام سوم برای ارائه یک صورت‌بندی نظری از چگونگی پیوند خودمردم‌نگاری آموزشی و انجام آن از سوی معلمان برای مواجهه انتقادی با برنامه درسی تمرکزگرا، از مفهوم رخداد حقیقت از آلن بدیو، فیلسوف معاصر فرانسوی، استفاده شده است. در این صورت‌بندی نظری، برنامه درسی نامتمرکز به عنوان پیامد نوعی رویه حقیقت مطرح شده است که معلم در آن نقش حیاتی دارد و ضمن وفاداری به رخدادهای کلاس درس و صدای دانش‌آموزان به سوژه‌ای انتقادی، تحول‌آفرین و رهایی‌بخش تبدیل می‌شود.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Educational Autoethnography and Teachers' Critical Action Against a Centralized Curriculum: The Praxis of Fidelity to the Truth Event
نویسنده [English]
- Amin Izadpanah
assistant professor, Shiraz University
چکیده [English]
Introduction
In educational systems, curricula are often perceived as rigid directives that educators must strictly follow, which limits their agency and creativity. This article explores how teachers can critically engage with centralized curricula, emphasizing the ethical responsibility to adapt learning experiences to meet diverse student needs. Using a philosophical critique approach, it draws on Paulo Freire's ideas of dialogue, praxis, and conscientization, promoting an auto-ethnographic method for teachers to reflect on their practice and challenge centralized norms.
Method
This article deals with its subject using a philosophical inquiry approach, moving between theory and practice to critique centralized curricula. It utilizes Paulo Freire's perspective and proposes educational Auto-ethnography for teachers to engage critically. Alain Badiou's philosophical concepts are employed to theorize how Auto-ethnography can address the issues of a centralized curriculum.
Discussion
Freire advocates for a form of education grounded in social, cultural, and political realities, where praxis involves reflective action against injustice. This process fosters critical inquiry and deep understanding, allowing students and teachers to engage meaningfully with curricula. Auto-ethnography, a qualitative research method, focuses on personal experience and cultural context, encouraging teachers to engage in introspection and critical self-reflection. This approach enhances transparency, enabling educators to evaluate their roles and the impact of curricula on students, fostering proactive engagement rather than passive compliance. By intertwining personal narratives with cultural analysis, auto-ethnography promotes collective knowledge and transformation, aligning with Freirean principles of dialogue and critical awareness.
The work of Alain Badiou offers a theoretical lens for understanding the gaps in centralized curricula. Badiou’s concept of the "Event" presents a framework for recognizing the presence and absence of knowledge in educational contexts. He asserts that true change requires recognizing these gaps and working towards redefining structures based on new truths that emerge from classroom dynamics. Auto-ethnography facilitates this recognition, encouraging teachers to engage with the complexities of their roles and cultural networks.
Conclusion
Ultimately, the article argues for a shift in the perception of teachers from mere executors of curricula to transformative agents. Educational auto-ethnography empowers educators to embrace cultural sensitivity and authenticity, fostering a shift towards more decentralized curricula. While systemic change is challenging, engaging teachers as active participants in their educational contexts can promote a more dynamic and meaningful learning environment. Through critical reflection and self-examination, teachers can catalyze significant transformations in both their practice and their students’ educational experiences.
کلیدواژه‌ها [English]
- Educational Autoethnography
- Centralized Curriculum
- Paulo Freire
- Alain Badiou
- Praxis
)