نویسندگان

1 عضو هیئت علمی دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز

2 عضو هیئت علمی دانشگاه رازی کرمانشاه

10.22055/edus.2007.15962

چکیده

تعیین جایگاه عقل و عقلانیت در نظام‌های تربیتی یکی از کارهای اساسی در حوزه فلسفه تعلیم و تربیت است. در این نوشتار تلاش شده است تا بر مبنای آموزه‌های اسلامی موقعیت عقل را در یک نظام تربیتی اسلامی معلوم کنیم. برای این منظور توضیح داده شده که اولاً عقل به اعتبار منشاء و متعلق‌های آن، وجوه متفاوتی دارد؛ و ثانیاً تعیین این وجوه برای تعیین برای تعیین چیستی و جایگاه عقلانیت در ادبیات اسلامی اهمیت دارد. علاوه بر آن، گفته شده است که داشتن درک کافی از ماهیت عقل در گرو پاسخگویی به برخی از سؤالاتی است که نظریه‌های مختلف معمولاً به آن‌ها توجه داشته‌اند. برخی از سؤالات عبارتند از: امکانات و محدودیت‌های عقل، ماهیت فردی و اجتماعی عقل، نسبت و ارتباط عقل با احساس و عاطفه از سویی، و عمل و به خصوص عمل اخلاقی از سوی دیگر، در پایان با تأکید بر برخی ویژگی‌های اساسی عقل که حاصل پاسخ به سؤالات فوق است، به برخی از استلزامات تربیتی منبعث از آن دیدگاه درباره عقل، در قالب روش و برنامه، اشاره شده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Survey of Rationality Principle in Islamic Sources and its Educational Implications

نویسندگان [English]

  • masoud safaeimoghadam 1
  • A.r. Rashidi 2
  • M.J. Pakseresht 1

1 Faculty member of the Faculty of Educational Sciences and Psychology, Shahid Chamran University of Ahvaz

2 Faculty member of Razi University of Kermanshah

چکیده [English]

Ascertaining the status of reason and rationality is one of the basic concerns of philosophy of education. In this exposition an effort will be made to, based on the Islamic teaching, investigate the situation of reason in an Islamic system of education. For this purpose, to begin with an analysis into the meaning, both lexical and topical, of the term reason (Aql) is made and the significance of reason and rationality in the Islamic literary tradition is touched upon; then, bearing the Islamic origins and domain of rationality in mind, the various dimensions of rationality are explored and explained and a number of important questions regarding reason, particularly concerning its potentials and limitations, its individual and social essence, and its relationships with sensation and emotions, on the one hand, and with action and particularly ethical actions, on the other, are explored. In the end, laying some emphasis on the fundamental characteristics of reason, gathered from the above –mentioned questions, a number of educational implications in areas of methodology and curriculum are drawn.

کلیدواژه‌ها [English]

  • rationality
  • educational implications
  • educational method
  • curriculum
قرآن کریم
صحیفه سجادیه
اصفهانی، راغب (1362). روش بزرگواری در اسلام. گلپایگانی، فرید (مترجم)، تهران: صنوبر.
اصفهانی، راغب (1392 هـ.ق). معجم مفردات الفاظ القرآن. المکتبه المرتضویه.
امدی، عبدالواحد (1342). غررالحکم و دررالکلم، انصاری. محمدعلی (مترجم)، تهران: دارالکتاب.
ایمانی، محسن (1378). تربیت عقلانی. تهران: انتشارات امیرکبیر.
باقری، خسرو (1379). نگاهی دوباره به تربیت اسلامی. تهران: انتشارات مدرسه.
جوادی آملی، عبدالله (1362). حکمت نظری و عملی در نهج البلاغه. تهران: دفتر انتشارات اسلامی.
حسینی‌زاده، سیدعلی (1380). روش سؤال و جواب. فصل نامه حوزه‌ دانشگاه، سال هفتم، شماره 28.
حکیمی، محمدرضا (1382). پیام جاودانه. تهران: انتشارات دلیل ما.
رضی، ابوالحسن محمد بن‌ الحسین (1368). نهج البلاغه. شهیدی، سیدجعفر، (مترجم) تهران: سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی.
سروش، عبدالکریم (1378). فربه‌تر از ایدئولوژی. تهران: مؤسسه‌ فرهنگی صراط.
صفایی‌مقدم، مسعود (1382). بررسی نظریه خودگرایی اخلاقی بر اساس معیار عقلانیت: بحثی در فلسفه آموزش و پرورش اخلاقی، مجله علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، دوره سوم، سال دهم، شماره های 3 و4، صص 1-16
صفایی مقدم، مسعود (1386). مبانی تربیت از نگاه امام سجاد(ع)، نشر رسش، اهواز.
طباطبایی، محمدحسین (1394)، المیزان فی تفسیر القرآن. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
کلینی، محمد بن یعقوب (1388). اصول کافی. مصطفوی، جواد (مترجم)، انتشارات علمیه اسماعیله.
گوتک، جرالد (1380). مکاتب فلسفی و آراء تربیتی. پاک سرشت، محمدجعفر (مترجم)، تهران: انتشارات سمت.
مجلسی، محمدباقر (1403). بحارالانوار. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
مطهری، مرتضی (1376). انسان در قرآن. تهران: انتشارات صدرا.
مطهری، مرتضی (1368). انسان کامل. تهران: انتشارات صدرا.
مطهری، مرتضی (1376). تعلیم و تربیت در اسلام. تهران: انتشارات صدرا.
مطهری، مرتضی (1362). فلسفه اخلاق. تهران: انتشارات صدرا.
نجاریان، پروانه، و پاک سرشت، محمدجعفر، و صفایی مقدم، مسعود (1381). مضامین پست مدرنیسم و دلالتهای تربیتی آن، مجله علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، دوره سوم، سال نهم، شماره‌های 1و2 ، صص 89-106 .
 
لاتین
Bruce J. & Marsha W. (1986).  Models of Teaching, Prentice/ Hall International Inc.
Dewey J. (1916).  Democracy and Education، New York, The Macmillan Company.
Feldhuden J. F. & Trdffinger D. (1977).  Teaching Creative Thinking and Problem Solving. Iowa, Purdue Research Foundation.
Hume, D. (1960). An Enquiry Concerning The Principles of Morals, With An Introductory Note by John B. Stewart. The Open Court Publishing co., La Sale, Illiaiose.
Kant, I. (1993).  Critique of Practical Reason, Prentic Hall Upper Saddle River Preface And Book 1. ch. 2.
Saey Dain, K. G. (1983), Iqbals Philosophy of Education, Lahor.
Safaei Moghaddam M. (2003), An analysis of the concept rationality and its implications for action: With Emphasis on an Islamic View, in Education Line, European Educational Research Association (EERA), ECER.
Toulmin, S. (1960). The Place of Reason in Ethics, Cambridge University Press, London.
Whitehead, A. (1957), The Aim of Education, New York, Free Press. P. 33.