نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

• سهیلا هاشمی
• ابراهیم صالحی عمران
• رقیه ولی پور خواجه غیاثی

دانشگاه مازندران

چکیده

آموزش شهروندی در قرن بیست یکم به علت جهانی شدن، ارتباطات فزاینده‌ی کشورها، افزایش تنوع فرهنگی، زبانی و قومی دچار تحول شده است. نظام‌های آموزشی از جمله نظام‌های آموزش عالی، را بر آن داشته است که برنامه‌های آموزشی متناسبی را تدوین نمایند، تا نیازهای دانشی، نگرشی و مهارتی دانشجویان را برآورده و آنها را برای کنش و واکنش در ابعاد محلی، ملی، منطقه‌ای وبین المللی و در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آماده کنند. با توجه به اهمیت آموزش شهروندی در آموزش عالی این مسأله در دانشگاه مازندران مورد بررسی قرارگرفت، تا عملکرد آموزش عالی در زمینه‌ی آموزش شهروندی مشخص گردد. از این رو دانش، نگرش و مهارت شهروندی دانشجویان ورودی (سال 85) و دانشجویان خروجی (سال82) دانشگاه مازندران و دیدگاه اساتید در زمینه آموزش شهروندی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج داده‌ها نشان داد تفاوت چندانی جز در مؤلّفه پذیرش تنوع و تکثر بین دانشجویان ورودی و خروجی دیده نمی‌شود و مهارت‌هایی که آموزش عالی پرورش می‌دهد، بیشتر به سمت دانش نظری گرایش داشته و دانشجوها را به افزایش محفوظات هدایت می‌کند و مهارت‌های شهروندی (تفکر انتقادی، حل مسأله، مشارکت، تصمیم‌گیری ومسئولیت‌پذیری) در دانشجویان چندان پرورش داده نمی‌شود و آموزش عالی جز در رشته‌ی حقوق و علوم سیاسی به آموزش دانش شهروندی توجه لازم را نداشته است.

کلیدواژه‌ها

• آموزش شهروندی
• آموزش عالی
• دانش شهروندی
• نگرش شهروندی
• مهارت شهروندی

عنوان مقاله [English]

The study of citizenship domains in higher education system form the viewpoints of university faculty members & students (case study: university of Mazandran)

نویسندگان [English]

• Soheila Hashemi
• Ebrahim Salehi Omran
• Roghieh Valipoor Khajeh Ghiyasi

University of Mazandaran

چکیده [English]

This paper attempts to investigate university students' citizenship knowledge, attitude and skill. It also intends to study the quality of citizenship education in higher education. This study was conducted through quantitative (descriptive) and qualitative method. The required data were gathered from both students through a questionnaire and professors through semi-structured interviews. 359 students were selected by using Cochran formula and stratified sampling based on the students, entrance year, sex, and faculty. The sample of professors consisted of 14 persons. They were selected through chain sampling. The Questionnaire data were analyzed by using descriptive and referential statistics, and inductive analysis was used to analyze the interviews data. Findings show that the mean of students' citizenship knowledge is lower than average and the mean of citizenship attitude and skill is higher than average. Also the result of T-test for comparing the mean of citizenship knowledge, attitude and skill in students who entered university in 1385 with that of students entering in 1382 indicated that except for the subareas of pluralism and patriotism there was no significant difference among the two groups of students in other components. On the other hand, the professors' ideas illustrate that the higher education has not been successful enough in promoting citizenship domains. It seems that higher education has mostly been inclined toward theoretical knowledge and memorization and fostering citizenship skills has not been its pivotal concern. Except of law and political subjects (due to their special nature), higher education does not put emphasis on citizenship knowledge.

کلیدواژه‌ها [English]

• citizenship education
• higher education
• citizenship knowledge
• citizenship attitude
• citizenship skill