نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی/ دانشگاه خوارزمی

2 عضوهیات علمی/ دانشگاه خوارزمی

3 دبیر آموزش و پرورش

چکیده

پژوهش حاضر درصدد است با استفاده از آموزش مبتنی بر بکارگیری هوش جنبشی- حرکتی گاردنر میزان تأثیر این شیوه را بر یادگیری دانش آموزان در درس علوم پایه اول ابتدایی بررسی کند. هوش جنبشی- حرکتی توانایی استفاده ماهرانه از حرکات بدنی و کار کردن با اشیاء و به کار گیری حرکات ظریف انگشتان یا دست ها و استفاده از کل بدن است. روش پژوهش نیمه آزمایشی است که نمونه آماری شامل 60 دانش آموز پسر پایه اول دوره ابتدایی از شهرستان قدس به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و30 نفر آنان در طی یک دوره آموزشی 16 جلسه ای به شیوه آموزش مبتنی بر نظریه هوش جنبشی- حرکتی آموزش دیدند و 30 نفر به عنوان گروه کنترل نیز به شیوه ی سنتی مفاهیم درس علوم را دریافت کردند. میزان یادگیری گروه نمونه از طریق پیش آزمون و پس آزمون مشخص شد. پایایی آزمون از طریق ضریب آلفای کرانباخ معادل 92/0 بدست آمد و روایی آزمون نیز مورد تأیید کارشناسان و متخصصان رشته علوم تربیتی قرار گرفت. داده ها از طریق نرم افزار آماری SPSS نسخه 18 و آزمون آماری t و فیشر تحلیل شد. یافته ها نشان داد که آموزش بر مبنای استفاده از هوش جنبشی- حرکتی در نظریه گاردنر موثرتر از آموزش به شیوه ی سنتی است به گونه ای که دانش آموزان علاقه و نشاط بیشتری موقع تدریس به این شیوه از خود نشان می دهند و یادگیری آن ها نیز پایدارتر است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Survey of Kinesthetic intelligence of Gardner to Learning of the science lesson in 1st class boy students

چکیده [English]

In this research it has been tried to use the teaching methods of ‘Kinesthetic intelligence theory’ of Gardner to evaluate the effectiveness of these methods on the science lesson and compare it with traditional methods. Research method Quasi-experimentalism, Nonequivalent control-group. Statistical community includes by 1st class boy students of Ghods city in the educating year 2011-2012. Then by using test method, the preferences of multiple intelligences of both group (control & experiment) determined. One week before beginning of experiment a pretest was taken from both groups, and then experiment group passed eight week training trail, when the controlling group was training with traditional method. Then by taking a post test, the learning level of these students was evaluated and was compared by the marks of witness group. The statistical data was analyzed by covariance test. The results showed that there is a significant relation between learning based on Kinesthetic intelligence and science lesson, and also there is a significant difference between 2 groups of students that learned from Kinesthetic intelligence and students that were not thought by this method (significant level of test that the measure was 0.00 and less than 0.05) and the experiment group had more efficient result compared with control group because of methods based on Gardner’s ‘Kinesthetic intelligence’ method. Therefore this researcher suggests using this teaching method at schools for students.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Kinesthetic intelligence
  • learning
  • Science
  • Primary Schools
آرمسترانگ، تامس (1390). هفت نوع هوش، مترجم: ناهید سپهرپور، تهران: پیک آوین.
آرمسترانگ، تامس (1384). هوش‌های چندگانه در کلاسدرس، مترجم: مهشید صفری، تهران: مدرسه.
آرمسترانگ، تامس (1382). هوش‌های چندگانه، مترجم: روح انگیز ذاکر، نشریه روان‌شناسی و علوم تربیتی، تعلیم و تربیت استثنایی، شماره 24.
امیر تیموری، محمدحسن (1382). نظریه هوش‌های چندگانه و برنامه درسی، فصلنامه تعلیم و تربیت، شماره 76. صص 66-33.
امینی، محمد؛ تمنایی‌فر، محمدرضا و امینی، سمیه (1388). نظریه هوش‌های چندگانه و دلالت‌های آن در طراحی تجارب و فرصت‌های یادگیری، فصلنامه اندیشههای نوین تربیتی، ش 4، صص 107-91.
بالغی‌زاده، سوسن (1381). کاربرد نظریه‌ی هوش‌های چندگانه گاردنر در فرایند یاددهی- یادگیری، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت معلم.
بنی‌هاشمیان، کورش (1385). رابطه هوش هیجانی، سبک رهبری و کارآمدی مدیران مدارس،‌ پایان‌نامه کارشناسی ارشد چاپ نشده دانشگاه تربیت مدرس.
پاشاشریفی، حسن (1384). مطالعه مقدماتی نظریه هوش‌های چندگانه گاردنر در زمینه موضوع‌های درسی و سازگاری دانش‌آموزان، فصلنامه نوآوری‌های آموزشی، ش 11، صص 34-11.
حاجی حسین‌نژاد، غلامرضا و بالغی‌زاده، سوسن (1386). آموزش ریاضی ویژه دانش‌آموزان عادی و دیر آموز، تهران: جهاد دانشگاهی واحد تربیت معلم.
حاجی حسین‌نژاد، غلامرضا و بالغی‌زاده، سوسن (1381). نظریه‌ی هوش‌های چندگانه گاردنر و کاربرد آن در آموزش، تهران: جهاد دانشگاهی واحد تربیت معلم.
حریر فروش، زهرا و صادقی، مهرناز (1385). الگوی تدریس کاوشگری، تهران: انتشارات آموزش علوم.
حسینی قطره، فاطمه السادات (1375). تعیین ارتباط بین آمادگی جسمانی و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر دوم راهنمایی شهر تهران، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه خوارزمی (تربیت معلم سابق).
رستگار، طاهره؛ روحی، سیمین دخت؛ فرنوش، بتول و حسینی، عزت السادات (1381). کتاب معلم علوم تجربی اول دبستان، تهران: اداره کل چاپ و توزیع کتاب‌های درسی.
عبدی، علی؛ نوروزی، داریوش؛ ملکی، حسن و ابراهیمی قوام؛ صغری (1390). مقایسه اثربخشی راهبرد تدریسِ مبتنی بر هو ش چندگانه و روش متداول  بر پیشرفت  تحصیلی و نگرش به یادگیریِ درس علوم دانشآموزان پایهی پنجم ابتدایی، فصلنامه نوآوریهای آموزشی، ش 37، صص120-101.
سیف، علی اکبر (1383). روانشناسی پرورشی، تهران: آگاه.
سیف، علی اکبر (1386). مقدمه‌ای بر نظریه‌های یادگیری، تهران. نشر اگاه.
شاهی، هاجر (1388).بررسی رابطه هوش‌های چندگانه و سبک‌های یادگیری دردانشجویان دانشگاه کاشان، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه کاشان.
قاسمی، بهنام (1370). بررسی رابطه بین آمادگی جسمانی و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان مقطع سوم راهنمایی پسرانه شهرستان مبارکه، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه
تربیت معلم.
کدیور، پروین (1386). روانشناسی یادگیری، تهران: سمت.
مهرمحمدی، محمود (1390). آموزش عمومی هنر: چیستی، چرایی، چگونگی. تهران: مدرسه.
نصیری، فخرالسادات؛ داودی، امیرحسین محمد؛ عمادی، سیدرسول و کریمی جاویدی، فاطمه (1391). رابطه بین مهارتهای مدیران با هوش چندگانه آنان در مدیران متوسطه شهر همدان، فصلنامه تحقیقات مدیریت آموزشی، سال چهارم، ش 1، صص 147-129.
نیرو، محمد (1387). تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه هوشهای چندگانه گاردنر در پیشرفت تحصیلی دانشآموزان پایه اول دبیرستان، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات.
نیرو، محمد؛ حاجی حسیننژاد، غلامرضا؛ حقانی، محمود (1390). تأثیر آموزش مبتنی بر نظریه هوشهای چندگانه گاردنر بر پیشرفت تحصیلی ریاضی دانشآموزان اول دبیرستان. فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، سال پنجم، ش 2، صص 168-153.
نیرو، محمد؛ حاجی حسیننژاد، غلامرضا و علیعسگری، مجید (1391). مقایسه اثربخشی آموزش محیط زیست بر اساس نظریه هوشهای چندگانه گاردنر و شیوه سنتی، فصلنامه پژوهشهای ترویج و آموزش کشاورزی، سال پنجم، ش 1، صص 54-43.
Andros, R. (2009). The Multiple Quotient Inventory. A Test of Intelligent; Toronto, International Journal of Conflict Mind, Vo/5, NY: 309-312.
Armstrong, T. (1993). Seven kinds of smart: Discovering and using your natural Intelligences. New York: Plume.
Armstrong, T. (2009). Multiple Intelligences in the Classroom. 2nded. Alexandria, VA; Association for supervision and curriculum Development (ASCD).
Finchaam, D. (2009). Bringing Multiple Intelligent in the university. International Journal of Psychology, 5, 309-312.
Gardner, H. (1983). Frames of Mind, New York, Basic Book.
Gardner, H. (1993). Multiple Intelligence, New York, Basic Book.
Gardner, H. (1999). Intelligence Reframed, New York, Basic Book.
Hart, L. (1981, March). Don’t teach them: Help them learn. Learning. 9 (8), 39-40.
Sidney, R., & Allen, B. (2010). A Model of Emotional Intelligence, Conflict Management Strategies. A study in seven countries. International Journal of Organizational Analysis. Irwin, Inc: 239-248.
Salesman, B. (2010). Multiple Intelligence: Points of Convergence. American Academy of Psychoanalysis. 27, 339- 354.