ایمان، محمدتقی (1393). فلسفه روش تحقیق در علوم انسانی. چاپ سوم. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
اباذری، یوسف (1389). خرد جامعهشناسی. چاپ سوم. تهران: طرح نو.
باقری، خسرو (1389). رویکردها و روشهای پژوهش در فلسفه تعلیم و تربیت. تهران: پژوهشگاه مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
باقری، خسرو (1390). هویت علم دینی: نگاهی معرفتشناختی به نسبت دین با علوم انسانی. چاپ سوم. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد.
برزینکا، ولفگانگ (1376). «علم تعلیم و تربیت». در خسرو باقری و محمد عطاران (گزینش و ترجمه)، فلسفه تعلیم و تربیت معاصر. صص: 153-176. تهران: محراب قلم.
برزینکا، ولفگانگ (1376). «تعلیم و تربیت علم و فرا نظریه». در خسرو باقری و محمد عطاران (گزینش و ترجمه)، فلسفه تعلیم و تربیت معاصر. صص: 153-176. تهران: محراب قلم.
بک، کلایو (1376). «علم و تربیت چیست». در خسرو باقری و محمد عطاران (گزینش و ترجمه)، فلسفه تعلیم و تربیت معاصر.صص: 153-176. تهران: محراب قلم.
بلیکی، نورمن (1393). پارادایمهای تحقیق در علوم انسانی. ترجمه سید حمیدرضا حسنی، محمدتقی ایمان، مسعود ماجدی. چاپ سوم. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
پیوزی، مایکل (1384). یورگن هابرماس. ترجمه احمد تدین. چاپ دوم. تهران: هرمس.
فیلیپس، د. س. (1376). «تأملات مابعد کهنی در باب پژوهش تربیتی». در فلسفه تعلیم و تربیت معاصر. خسرو باقری و محمد عطاران. تهران: محراب قلم.
عباسپور، ابراهیم (1390). «بررسی روششناسی نظریه کنش ارتباطی هابرماس بارویکرد انتقادی». معرفت فرهنگی اجتماعی. سال دوم. شماره 2. صص:35-64.
ساعی، علی (1386). روش تحقیق در علوم اجتماعی. تهران: سمت.
شعبانی ورکی، بختیار (1385). منطق پژوهش در علوم تربیتی و اجتماعی. مشهد: آستان قدس رضوی.
لطفآبادی، حسین (1388). روششناسی پژوهش در روانشناسی و علوم تربیتی. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
مهرمحمدی، محمود (1386). «کندوکاو در ترجیحات روششناختی پژوهشگران حوزه تعلیم و تربیت در ایران». فصلنامه نوآوریهای آموزشی. سال 6. شماره 21. صص:77-109.
هابرماس، یورگن (1392). نظریه کنش ارتباطی. ترجمه کمال پولادی. تهران: مرکز
هرست، پل؛ پیترز، ریچارد (1389). منطق تربیت. ترجمه فرهاد کریمی. تهران: علمی و فرهنگی.
هولاب، رابرت (1383). یورگن هابرماس، نقد در حوزه عمومی. ترجمه حسین بشیریه. چاپ دوم. تهران: نشر نی.
Habermas, J. (1979). Communication and Evolution of Society. Trans. Thomas McCarthy. Beacon Press: Boston.
Habermas, J. (1990). Moral Consciousness and Communicative Action. Trans. Christian lenhardt and Shierry Weber Nicholsen.MA: MIT Press: Cambridge.
Hermann, N. (1999). Habermas and Philosophy of Education.
Encyclopedia of Education.
www.vusst.hr/ ENCYCLOPEDIA/ habermasenglish. Htm. Accessed May 2004.
Landsheere, G. (2002). History of Educational Research. In: Hammersley, martyn (Ed), Educational Research: Current issue. Second ed. Open University publication.
Lovat, T. (2013). Habermas: Education’s reluctant hero. In Social theory and education research. Edited by Mack Murphy. Rutledge: London and New York.
McCarthy, T. (1991). Ideals and Illusion: On Reconstruction and Deconstruction in Contemporary Critical Theory. Massachusetts Institute of Technology.
Kohlberg, L. (1971). Stages of Moral Development as Basis for Moral Education. In C.M. Beck. Moral Education. Toronto University press: Toronto.
Pedersen, J. (2011). Habermas method: Rational reconstruction. University of Bergen.
Phillips, D. C., Burbules, N. C. (2000). Post positivism and Educational Research. New York: Roman Littlefield Publishers.
Popper, K. R. (1976). The logic of the Social Scinces. In T.W.Adorno
et al. The Positivist Dispute in German Sociology. 87-104. London: Heinemann.
Ryle, G. (1979). The Concept of Mind. London.
Yong, R. (1989). A Critical Theory of Education, Habermas and our Children’s Future. Harvester. Wheat sheaf, New York.