TY - JOUR ID - 17616 TI - بررسی به‌کارگیری شوخ طبعی در فرایند تدریس توسط دبیران JO - علوم تربیتی JA - EDUS LA - fa SN - 2008-8817 AU - لطیفی, محمد AU - رضوی, سید عباس AU - پارسا, عبداله AD - کارشناس ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه شهید چمران اهواز AD - استادیار برنامه ریزی درسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران AD - دانشیار برنامه ریزی درسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 29 IS - 1 SP - 59 EP - 80 KW - شوخ طبعی KW - تدریس KW - برنامه درسی KW - شوخ طبعی مناسب و نامناسب KW - دوره متوسطه DO - 10.22055/edus.2022.39315.3310 N2 - این پژوهش با هدف آگاهی از میزان استفاده دبیران از شوخ طبعی مناسب و نامناسب در فرایند تدریس انجام شد. پژوهش حاضر یک پژوهش کمّی و کاربردی و از لحاظ روش گردآوری داده ها، توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دوره اول و دوم متوسطه شهر شوش(استان خوزستان) در سال تحصیلی 99-1398 بود. حداقل حجم نمونه طبق جدول مورگان محاسبه شد و در مجموع 366 دانش‌آموز با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم جامعه انتخاب شدند. داده‏های موردنیاز از طریق پرسشنامه شوخ طبعی مناسب و نامناسب (Frymier et al., 2008) گردآوری شد. با استفاده از آلفای کرونباخ، پایایی پرسشنامه شوخ طبعی مناسب و نامناسب 95/0 تعیین گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون تی تک گروهی، تی مستقل و تی وابسته استفاده شد. یافته‏های پژوهش نشان داد دبیران در تدریس از شوخ طبعی مناسب بیشتر از شوخ طبعی نامناسب استفاده کرده بودند. البته به طور کلی میزان استفاده آنان از شوخ طبعی(مناسب و نامناسب) کمتر از متوسط بود. دیگر یافته این پژوهش نشان داد دبیران مرد بیشتر از دبیران زن، از انواع شوخ طبعی در فرآیند تدریس استفاده کرده اند. UR - https://education.scu.ac.ir/article_17616.html L1 - https://education.scu.ac.ir/article_17616_d9fe64aef74649dfabb179186be02d77.pdf ER -