مریم پورجمشیدی؛ حسین زنگنه
چکیده
این پژوهش در راستای بررسی رضایت دانشجویان در رویکرد یادگیری وارونه از منظر انعطاف پداگوژیکی آن از لحاظ رسانه، روش تدریس آنلاین-آفلاین و ارزشیابی در آموزش الکترونیکی صورت گرفت. روش انجام پژوهش از نوع آمیخته با طرح همسوسازی دادههای کمی و کیفی بود که در بخش کمی با روش پیمایشی و در بخش کیفی با مطالعهی موردی انجام شد. جامعهی آماری ...
بیشتر
این پژوهش در راستای بررسی رضایت دانشجویان در رویکرد یادگیری وارونه از منظر انعطاف پداگوژیکی آن از لحاظ رسانه، روش تدریس آنلاین-آفلاین و ارزشیابی در آموزش الکترونیکی صورت گرفت. روش انجام پژوهش از نوع آمیخته با طرح همسوسازی دادههای کمی و کیفی بود که در بخش کمی با روش پیمایشی و در بخش کیفی با مطالعهی موردی انجام شد. جامعهی آماری در پیمایش شامل 30 دانشجوی علوم تربیتی دانشگاه بوعلیسینا در سال تحصیلی 1399 بود که حجم نمونه برابر با جامعه و در مطالعهی موردی شامل 15 مشارکت کننده بود که با این رویکرد آموزش دیده بودند. از راهبرد مصاحبه نیمهساختارمند و پرسشنامه محققساخته برای جمعآوری دادهها استفاده گردید که روایی آن از نظر متخصصان و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ (89/0) تایید شد. یافتههای حاصل از پژوهش بیانگر رضایت دانشجویان از لحاظ انعطاف ادغام رسانه با محتوا، انعطاف رویکرد یادگیری وارونه در تدریسهای آفلاین و آنلاین و همچنین شیوهی ارزشیابی در آموزش الکترونیکی بود. بر مبنای نتایج حاصل از یافتههای این پژوهش، میتوان گفت رویکرد یادگیری وارونه به دلیل انعطاف پذیری آن از منظر ادغام رسانه با محتوا، روش تدریس، و ارزشیابی موجب رضایت یادگیرندگان از آموزشهای از راه دور میشود و با تلفیق ابعاد مختلف پداگوژی در رویکرد یادگیری وارونه میتوان رضایت دانشجویان از آموزشهای راه دور را افزایش داد.