احمدرضا نصراصفهانی؛ احمد عابدی؛ صدیقه کریمی؛ وجیهه گمینیان؛ لیلا شکوهنده؛ زهره باقری
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی عملکرد شوراهای آموزش و پرورش در زمینه فراهم کردن بستر مناسب برای نظارت مردم بر آموزش و پرورش و شناسایی موانع انجام این وظیفه می‌باشد که در قالب پنج سؤال مطرح شده است. جامعه آماری این پژوهش، اعضای شوراهای آموزش و پرورش استان‌ها، شهرستان‌ها و مناطق آموزش و پرورش کشور طی سال‌های 81 تا 83 است. از میان آنها، تعداد 41 ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی عملکرد شوراهای آموزش و پرورش در زمینه فراهم کردن بستر مناسب برای نظارت مردم بر آموزش و پرورش و شناسایی موانع انجام این وظیفه می‌باشد که در قالب پنج سؤال مطرح شده است. جامعه آماری این پژوهش، اعضای شوراهای آموزش و پرورش استان‌ها، شهرستان‌ها و مناطق آموزش و پرورش کشور طی سال‌های 81 تا 83 است. از میان آنها، تعداد 41 نفر از اعضای شورای آموزش و پرورش استان‌های خوزستان، مازندران، آذربایجان شرقی، کردستان، کرمان و اصفهان و تعداد 313 نفر از اعضای شوراهای آموزش و پرورش شهرستان و مناطق استان‌های فوق به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. همچنین کلیه صورتجلسات و مصوبات 29 استان کشور طی دو سال مذکور مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش از سه ابزار فهرست وارسی تحلیل محتوا، مصاحبه و پرسشنامه برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده شده است. نتایج این پژوهش حاکی است، در مجموع شوراهای آموزش و پرورش در فراهم کردن زمینه نظارت مردم بر آموزش و پرورش، عملکرد ضعیفی داشته‌اند. از جمله دلایل آن، فعال نبودن انجمن اولیا و مربیان، تأثیر مشکلات مالی، عدم آگاهی از وجود شورا، ضعف راهکارهای قانونی و دستورالعمل‌های اجرایی، دیدگاه غلط مسئولان، تمرکزگرایی، ضعف فرهنگ نظارت و فاصله میان آموزش و پرورش و سایر بخش‌های جامعه بوده است. شوراها می‌توانند با استفاده از فرصت‌هایی مانند وجود انجمن اولیا و مربیان در مدارس، حضور نمایندگان مردم و دولت در شورا و قوانین موجود در آموزش و پرورش، امکان نظارت هر چه بیشتر مردم بر آموزش و پرورش را فراهم کنند.
