روانشناسی تربیتی
نسرین رحمان پور؛ حسن اسدزاده؛ اسماعیل سعدی پور؛ نورعلی فرخی
چکیده
پپژوهش حاضر با هدف تدوین بستهی آموزشی خودفرمانی و تعیین میزان اثربخشی آن بر انگیزش درونی، انگیزش بیرونی، و بیانگیزگی دانشآموزان دورهی دوم متوسطه انجام شد. روش پژوهش، نیمهآزمایشی با پیشآزمون – پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. ابتدا بستهی آموزشی خودفرمانی با استفاده از مطالعات کتابخانهای تدوین، و سپس میزان نسبت ...
بیشتر
پپژوهش حاضر با هدف تدوین بستهی آموزشی خودفرمانی و تعیین میزان اثربخشی آن بر انگیزش درونی، انگیزش بیرونی، و بیانگیزگی دانشآموزان دورهی دوم متوسطه انجام شد. روش پژوهش، نیمهآزمایشی با پیشآزمون – پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. ابتدا بستهی آموزشی خودفرمانی با استفاده از مطالعات کتابخانهای تدوین، و سپس میزان نسبت روایی محتوا (CVR) و شاخص روایی محتوا (CVI) آن توسط متخصصین تعیین گردید. با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای، یک کلاس 22 نفره و یک کلاس 20 نفرهی دهم تجربی به ترتیب در گروه آزمایشی و گروه کنترل قرار گرفتند(که گروه آزمایشی دو نفر افت داشت). گروه آزمایشی در 8 جلسهی 90 دقیقهای، بسته آموزشی را دریافت نمودند و گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکرد. یافتههای پژوهش با استفاده از تحلیل کواریانس، و تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان شاخص روایی محتوا (CVI) برای تمامی هدفها در بستهی آموزشی بین 9/0 تا 1، و میزان نسبت روایی محتوا (CVR) برای تمامی هدفها در پروتکل آموزشی بین 8/0 تا 1 بهدست آمد. یافتهها نشان داد که بستهی آموزشی خودفرمانی بر انگیزش درونی، انگیزش بیرونی و بیانگیزگی دانشآموزان دورهی دوم متوسطه تهران اثرگذار است. همچنین بین پسآزمون و پیگیری تفاوت معناداری مشاهده نشد که نشاندهندهی پایداری اثرات یادگیری است. در نتیجه، بستهی آموزشی خودفرمانی، توانایی ارتقاء انگیزش درونی و بیرونی، و کاهش بیانگیزگی و ارتقاء کیفیت آموزشی را در دانشآموزان دورهی متوسطه دارد.
روانشناسی تربیتی
ناهید شفیعی؛ ناصر بهروزی؛ منیجه شهنی ییلاق؛ محمود ابوالقاسمی
چکیده
چکیده تعیین رابطه علی ادراک از محیط یادگیری سازندهگرا و فکرسیستمی فردی با گرایش به یادگیری مادامالعمر از طریق میانجیگری انگیزش درونی بود. تعداد شرکتکنندگان در پژوهش 450 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه شهیدچمران اهواز که در سال تحصیلی 94-95 مشغول به تحصیل بودند و به روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای انتخاب شده بودند. روش پژوهش ...
بیشتر
چکیده تعیین رابطه علی ادراک از محیط یادگیری سازندهگرا و فکرسیستمی فردی با گرایش به یادگیری مادامالعمر از طریق میانجیگری انگیزش درونی بود. تعداد شرکتکنندگان در پژوهش 450 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه شهیدچمران اهواز که در سال تحصیلی 94-95 مشغول به تحصیل بودند و به روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای انتخاب شده بودند. روش پژوهش همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. ابزارهای استفاده شده شامل پرسشنامههای «گرایش به یادگیری مادامالعمر»، «ادراک از محیط یادگیری سازندهگرا»، «تفکر سیستمی فردی» و «انگیزش درونی» بود. ارزیابی الگوی پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل معادلات ساختاری (SEM) انجام گرفت و برای آزمودن روابط غیرمستقیم از برنامه ماکرو پریچر و هیز استفاده شد. ارزیابی مدل پیشنهادی پژوهش برازش خوب و قابل قبول مدل را نشان داد. اثر مستقیم متغیرهای ادراک از محیط یادگیری سازندهگرا، تفکر سیستمی فردی و انگیزش درونی با گرایش به یادگیری مادامالعمر و اثر مستقیم ادراک از محیط یادگیری سازندهگرا و تفکر سیستمی فردی با انگیزش درونی مثبت معنیدار به دست آمد. همچنین اثر غیرمستقیم ادراک از محیط یادگیری سازندهگرا و تفکر سیستمی فردی روی گرایش به یادگیری مادامالعمر از طریق انگیزش درونی تأیید شد.