هدف پژوهش حاضر مطالعه‌ی قابلیت‌های کارآفرینی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز است. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی، و جامعه‌ی آماری کلیه‌ی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال تحصیلی 87-88 است. برای اجرای پژوهش تعداد 400 نفر نمونه از بین کلیه‌ی دانشجویان، با بهره‌گیری از روش نمونه‌گیری ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر مطالعه‌ی قابلیت‌های کارآفرینی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز است. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی، و جامعه‌ی آماری کلیه‌ی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال تحصیلی 87-88 است. برای اجرای پژوهش تعداد 400 نفر نمونه از بین کلیه‌ی دانشجویان، با بهره‌گیری از روش نمونه‌گیری طبقه‌یی تصادفی متناسب با حجم انتخاب شده‌اند. ابزار اندازه‌گیری، پرسشنامه‌ی سنجش ویژگی‌های شخصیتی کارآفرینان ایرانی است که پایایی آن 92/0 و روایی همزمان آن 74/0 گزارش شده است. عمده‌ترین یافته‌های پژوهش عبارتند از: قابلیت‌های کارآفرینی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز از حد متوسط بالاتر بوده و بر اساس متغیرهای جنسیت، سال تحصیلی، دانشکده و گروه‌های پنجگانهی (علوم انسانی، علوم پایه، مهندسی، کشاورزی و هنر) تفاوت معناداری نداشته است. اما بین قابلیت‌های کارآفرینی دانشجویان گروه‌های پنجگانهی بالا در خرده مقیاس‌های نیاز به پیشرفت و تحمل ابهام، تفاوت معنادار مشاهده شده است. همچنین به زعم دانشجویان بین خرده مقیاس‌های کارآفرینی تفاوت معنادار وجود دارد. ضمن اینکه آموزش کارآفرینی در پرورش قابلیت‌های کارآفرینی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز مؤثر نبوده است، 84/0 آنان به کار کردن در کنار درس خواندن ابراز تمایل کرده‌اند.
