مریم سادات قریشی خوراسگانی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی مهارتهای فردی و حرفهای در رابطه کارورزی بر توسعه فردی و حرفهای دانشجویان علوم تربیتی بود. ازاینرو روش پژوهش، توصیفی- همبستگی بود. جامعۀ آماری را دانشجویان علوم تربیتی دانشگاه الزهرا(س) (200 دانشجو)، تشکیل داد. با روش نمونهگیری در دسترس 143 نفر نمونه انتخاب شدند. جهت جمعآوری دادهها از پرسشنامه ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی مهارتهای فردی و حرفهای در رابطه کارورزی بر توسعه فردی و حرفهای دانشجویان علوم تربیتی بود. ازاینرو روش پژوهش، توصیفی- همبستگی بود. جامعۀ آماری را دانشجویان علوم تربیتی دانشگاه الزهرا(س) (200 دانشجو)، تشکیل داد. با روش نمونهگیری در دسترس 143 نفر نمونه انتخاب شدند. جهت جمعآوری دادهها از پرسشنامه استاندارد Novotorov (2001) استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه، توسط 3 نفر از متخصصان حوزه مدیریت آموزشی تائید شد. پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای متغیر کارورزی (88/0)، توسعه فردی (84/0)، توسعه حرفهای (88/0)، مهارت فردی (91/0) و مهارت حرفهای (93/0) به دست آمد. تجزیهوتحلیل دادهها توسط نرم افزارهای SPSS16، AMOS22 و آزمون مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. نتایج نشان داد، رابطة بین تأثیر کارورزی و توسعه فردی و حرفهای و مهارتهای فردی و حرفهای و رابطة بین توسعه فردی و توسعه حرفهای با مهارتهای فردی و حرفهای مثبت و معنادار (05/0≥ p) بود. بر اساس نتایج بهدستآمده، کارورزی بهطور مستقیم در چهار حوزه مهارتهای فردی، حرفهای، توسعه فردی و حرفهای نقش دارد. با افزایش مهارت فردی دانشجویان، کارورزی بهطور غیرمستقیم روی مهارتهای حرفهای نیز تأثیرگذار خواهد بود. بهتبع آن، توسعه حرفهای دانشجویان را به دنبال دارد. همچنین نتایج نشان داد، کارورزی موجب توسعه فردی و حرفهای دانشجویان شده است. بهطورکلی، کارورزی درصورتیکه باعث افزایش مهارتهای حرفهای دانشجویان شود، میتواند به ارتقاء توسعه فردی و حرفهای آنها بینجامد. درنهایت بر اساس یافتههای پژوهش پیشنهادات کاربردی ارائه شد.