جلیل فتح آبادی؛ علی اکبر سیف
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر نشان دادن تأثیر دو روش متداول سنجش کلاسی (تشریحی و چهارگزینه‌ای) بر رویکردهای مطالعه و راهبردهای آماده شدن برای امتحان در دانشجویان با پیشرفت تحصیلی بالا و پایین بوده است. برای انجام این پژوهش تعداد 332 نفر از دانشجویان با پیشرفت تحصیلی بالا و پایین در رشته‌های روان‌شناسی و مدیریت آموزشی دانشگاههای شاهد و آزاد ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضر نشان دادن تأثیر دو روش متداول سنجش کلاسی (تشریحی و چهارگزینه‌ای) بر رویکردهای مطالعه و راهبردهای آماده شدن برای امتحان در دانشجویان با پیشرفت تحصیلی بالا و پایین بوده است. برای انجام این پژوهش تعداد 332 نفر از دانشجویان با پیشرفت تحصیلی بالا و پایین در رشته‌های روان‌شناسی و مدیریت آموزشی دانشگاههای شاهد و آزاد اسلامی اراک شرکت داشتند. برای جمع‌آوری اطلاعات مربوط به رویکردهای مطالعه دانشجویان از پرسشنامه رویکردها و مهارت‌های مطالعه برای دانشجویان (ASSIST) و برای اندازه‌گیری راهبردهای آماده شدن برای امتحان از پرسشنامه محقق ساخته‌ای با همین نام استفاده شد. داده‌های مربوط به این متغیرها در دو نوبت پیش‌آزمون و پس‌آزمون در ابتدا و انتهای ترم تحصیلی جمع‌آوری شد. معدل واحدهای درسی گذرانده شده دانشجویان نیز به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی مورد استفاده قرار گرفت. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری MANCOVA و ANCOVA استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که استفاده از امتحان‌های تشریحی دانشجویان را به سمت رویکرد عمقی مطالعه و استفاده از امتحان‌های چندگزینه‌ای آنها را به سمت رویکرد سطحی مطالعه سوق می‌دهد. در تعامل بین سطوح متغیرهای روش سنجش و پیشرفت تحصیلی، تعامل روش سنجش تشریحی و سطح پیشرفت تحصیلی بالا در مقایسه با سایر شکل‌های تعامل متغیرهای مذکور، باعث می‌شود که دانشجویان رویکرد عمقی‌تری در مطالعه داشته باشند.
