حاتم فرجی ده سرخی؛ حمیدرضا آراسته؛ رضا بغدادچی؛ عبدالرحیم نوه ابراهیم؛ بیژن عبدالهی
چکیده
هدف پژوهش حاضر شناسایی تفاوت‌ها و تشابهات سیستم پذیرش دکتری دانشگاه‌های برتر و ایران از سه جنبه هدف، ویژگی‌های مطلوب و الزامات ورود است. بدین منظور از روش پژوهش توصیفی-تطبیقی استفاده شد. سه دانشگاه برتر دنیا-هاروارد، استنفورد و کمبریج- بر اساس رتبه‌بندی شانگهایی به همراه سیستم پذیرش دکتری در ایران بررسی شدند. جهت گردآوری داده‌ها ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر شناسایی تفاوت‌ها و تشابهات سیستم پذیرش دکتری دانشگاه‌های برتر و ایران از سه جنبه هدف، ویژگی‌های مطلوب و الزامات ورود است. بدین منظور از روش پژوهش توصیفی-تطبیقی استفاده شد. سه دانشگاه برتر دنیا-هاروارد، استنفورد و کمبریج- بر اساس رتبه‌بندی شانگهایی به همراه سیستم پذیرش دکتری در ایران بررسی شدند. جهت گردآوری داده‌ها از اسناد و مدارک کتابخانه‌ای، اینترنت و درگاه دانشگاه‌های مربوطه و جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از الگوی بردی[1] استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که مهم‌ترین هدف سیستم پذیرش دانشگاه‌های برتر و ایران شناسایی شایسته‌ترین و بااستعدادترین داوطلبان است، هرچند که تعدد اهداف سیستم پذیرش دکتری در ایران بیشتر از سیستم پذیرش دانشگاه‌های برتر است. در رابطه با ویژگی‌های مطلوب، همه سیستم‌های پذیرش از طیفی از مهارت‌ها، شایستگی‌ها و ویژگی‌های شناختی و غیر شناختی جهت غربال کردن داوطلبان استفاده می‌کنند، با این تفاوت که سیستم پذیرش نیمه‌متمرکز دکتری ایران توجه اندکی به ویژگی‌های غیر شناختی دارد. در رابطه با مقیاس‌های پذیرش یا الزامات ورود، سیستم پذیرش دکتری دانشگاه‌های برتر و ایران از معیارهای متعددی جهت ارزیابی ویژگی‌های شناختی و غیرشناختی استفاده می‌کند، اما تفاوت سیستم پذیرش دکتری دانشگاه‌های برتر با سیستم پذیرش نیمه‌متمرکز دکتری در ایران در کیفیت مقیاس‌های پذیرش-روایی، پایایی و مرتبط بودن- است و نه کمیت آن‌ها. در پایان، با توجه به نتایج حاصله پیشنهاد‌های کاربردی جهت بهبود وضعیت سیستم پذیرش دکتری ایران ارائه شده است. [1]- Beredy’s method or framework
برنامه ریزی آموزشی
حمیدرضا آراسته؛ لاله جمشیدی
دوره 21، شماره 2 ، آذر 1393، ، صفحه 83-112
چکیده
این پژوهش با هدف شناسایی عوامل تأثیرگذار بر توسعه کمی خصوصی‌سازی آموزش عالی در ایران انجام شد. به منظور تحقق هدف این پژوهش، از پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 24 گویه استفاده گردید. ضریب پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ برابر با67/0 محاسبه شد. 103 نفر از متخصصان آموزش عالی و دست‌اندرکاران مؤسسات آموزش عالی غیرانتفاعی به پرسشنامه ...
بیشتر
این پژوهش با هدف شناسایی عوامل تأثیرگذار بر توسعه کمی خصوصی‌سازی آموزش عالی در ایران انجام شد. به منظور تحقق هدف این پژوهش، از پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 24 گویه استفاده گردید. ضریب پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ برابر با67/0 محاسبه شد. 103 نفر از متخصصان آموزش عالی و دست‌اندرکاران مؤسسات آموزش عالی غیرانتفاعی به پرسشنامه پاسخ دادند. افراد به شیوههای نمونهگیری هدفمند و نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. از آزمونهای خی دو و فریدمن برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج نشان داد مهم‌ترین عاملهای تأثیرگذار در توسعه کمی خصوصی‌سازی آموزش عالی در ایران شامل تقاضاهای فزاینده برای آموزش عالی، ناتوانی یا ضعف تمایل دولت در پاسخگویی به تقاضاهای فزاینده برای آموزش عالی به دلیل کمبود اعتبارات، تغییرات جمعیتشناختی متقاضیان ورود به آموزش عالی، تأکید بر رشد خصوصی‌سازی آموزش عالی در برنامهها و سیاستگذاریهای کلان توسعه کشور و کاهش تصدیگری دولت و لزوم رشد و توسعه آموزش عالی و اصلاحات ساختاری در این بخش میباشد.
