اعظم رمضانی؛ عبدالله پارسا؛ مسعود صفایی مقدم
دوره 17، 3و4 ، اسفند 1389، ، صفحه 77-100
چکیده
هدف این پژوهش، بررسی تأثیر برنامه درسی آموزش عالی بر رشد مهارت تفکر انتقادی دانشجویان بود. با روش نمونهگیری تصادفی طبقهیی، 500 دانشجوی کارشناسی (100 نفر از ورودی بهمن 87، 100 نفر از ورودی مهر 87، 100 نفر از ورودی سال 86، 100 نفر از ورودی سال 85 و 100 نفر از ورودی سال 84) از دو دانشکدهی اقتصاد و علوم اجتماعی و علوم پایه ...
بیشتر
هدف این پژوهش، بررسی تأثیر برنامه درسی آموزش عالی بر رشد مهارت تفکر انتقادی دانشجویان بود. با روش نمونهگیری تصادفی طبقهیی، 500 دانشجوی کارشناسی (100 نفر از ورودی بهمن 87، 100 نفر از ورودی مهر 87، 100 نفر از ورودی سال 86، 100 نفر از ورودی سال 85 و 100 نفر از ورودی سال 84) از دو دانشکدهی اقتصاد و علوم اجتماعی و علوم پایه دانشگاه شهید چمران اهواز انتخاب شدند و با تکمیل آزمون مهارتهای تفکر انتقادی کالیفرنیا (CCTST) اطلاعات مورد نیاز گردآوری شده و مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند. بر اساس یافتههای پژوهش، بین میزان رشد مهارت تفکر انتقادی دانشجویانی که سال آخر تحصیل خود را میگذرانند، با دانشجویان سال اول، تفاوت معنیداری وجود دارد و این تفاوت به نفع دانشجویان سال آخر است. همچنین این تفاوت معنادار، در مورد سه خرده مقیاس آزمون مهارتهای تفکر انتقادی، یعنی ارزشیابی، تحلیل و استنباط نیز، صادق است. اما نکتهی قابل ذکر، این است که میانگین نمرههای تفکر انتقادی دانشجویانی که سال آخر تحصیل خود را سپری میکنند، کمتر از حد متوسط است. بنابراین، از مجموع یافتهها میتوان دریافت که تحصیل در دانشگاه توانسته است مهارت تفکر انتقادی دانشجویان را رشد دهد، به گونهیی که میانگین تفکر انتقادی دانشجویان سال آخر، نسبت به دانشجویان سال اول از رشد نسبتاً قابل قبولی برخوردار بوده است؛ اما زمانی که نمرههای تفکر انتقادی دانشجویان با نمرهی استاندارد آزمون مورد مقایسه قرار میگیرد، نمرهها ضعیف و پایینتر از حد متوسط بوده که این خود مسئلهیی نگران کننده برای آموزش عالی خواهد بود و ضرورت بازنگری در هدفها، روشهای آموزشی رایج و بصورت کلی، ضرورت بازنگری در برنامههای درسی را آشکار میسازد.
عبدالله پارسا؛ طوبی ناخدا؛ سید منصور مرعشی
دوره 17، شماره 1 ، خرداد 1389، ، صفحه 79-102
چکیده
به منظور انجام تحقیقی پیمایشی دربارهی نگرش دبیران مقطع متوسطهی استان خوزستان در مورد اثر جشنوارهی روشهای فعّال تدریس بر بهبود کیفیت آموزش و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان در سال 1385- 1386، 324 نفر از دبیران درسهای ادبیات فارسی، عربی و زمینشناسی پرسشنامهیی با 42 گویه و 5 خرده مقیاس فرعی را تکمیل نمودند. 8/37 درصد از نمونهی ...
بیشتر
به منظور انجام تحقیقی پیمایشی دربارهی نگرش دبیران مقطع متوسطهی استان خوزستان در مورد اثر جشنوارهی روشهای فعّال تدریس بر بهبود کیفیت آموزش و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان در سال 1385- 1386، 324 نفر از دبیران درسهای ادبیات فارسی، عربی و زمینشناسی پرسشنامهیی با 42 گویه و 5 خرده مقیاس فرعی را تکمیل نمودند. 8/37 درصد از نمونهی آماری تحقیق (125 نفر) شامل تمامی دبیران شرکتکننده در جشنوارههای سالیانهی روشهای تدریس بودند؛ و حدود 60 درصد باقیمانده (199 نفر) نیز دبیرانی بودند که در جشنواره شرکت نکرده، به شیوهی نمونهگیری تصادفی طبقهیی انتخاب شدند. نتیجهی تحقیق نشان داد که بین نگرش دو گروه دبیران دربارهی اثر جشنواره بر کیفیت آموزش تفاوت معناداری وجود ندارد. دبیرانی که در جشنوارهها شرکت داشتند، معتقد بودند که حمایتهای سازمانی کافی نیست؛ و تفاوت نگرش آنها با سایر دبیران در این مورد معنادار بود. به استثنای درس عربی، تفاوت معناداری بین پیشرفت تحصیلی دانشآموزان در درسهای ادبیات فارسی و زمینشناسی در دو گروه نمونهی آماری تحقیق مشاهده نشد. بر اساس یافتهها، رابطهی مثبت و معناداری بین متغیرهای مهارت معلمان، تعهد معلمان و پیشرفت تحصیلی فراگیران وجود دارد؛ و فقط متغیر نگرش معلمان نسبت به حمایت سازمانی قادر است پیشرفت تحصیلی دانشآموزان را پیشبینی نماید. (155/0= b و 01/0≥ p